در این مقاله آمده است که برونگرایی، تاکید بر اقتصاد دانش بنیان و حضور در بازارهای بین المللی جزء راهبردهای کلان اقتصادی مقاوتی برای برون رفت از معضلاتی همچون اشتغال، تورم و نرخ پایین رشد اقتصادی تعیین گردیده است.
از سوی دیگر بررسی وضعیت صادرات شرکتهای دانشبنیان نشانگر نامطلوب بودن وضعیت آنها در عرصه کسب وکار بین المللی است؛در این پژوهش با مطالعه تجربه شرکتهای دانش بنیان موفق در این حوزه الگوی راهبردی برای کمک به بین المللی شدن این شرکتها ارائه شده است.
پژوهش حاضر کاربردی، کیفی و با استفاده از استراتژی داده بنیاد نظام مند انجام پذیرفته است. بدین منظور ۱۱ مصاحبه عمیق با مدیران و نخبگان شرکتهای دانش بنیان دارای تجربه کسب و کار بینا لمللی موفق انجام و با تحلیل داده ها بر اساس روش کدگذاری باز، محوری و انتخابی ۹۹ مولفه احصاء گردیدهاست.تحلیل داده های پژوهش نشان میدهد که ترکیب سه دسته مولفه های علی منبع محور، شبکه محور و کارآفرین محور میتواند به پدیده محوری حضور بین المللی پایدار شرکتهای دانشبنیان منجر شود. همچنین مولفه های بافت سازمانی، محیط ملی و فراملی بسترساز این حضورند و مولفه های انسانی و نهادی جزء عوامل مداخله گر محسوب میشوند.
در این میان شرکتها با اتخاذ راهبردهای رشد مشتریمدارو رقابت فناورانه میتوانند به پیامدهایی همچون شهرت، بقاء و رشد و ارتقاء تکنولوژیکی دست یابند.
از اینرو میتوان نتیجه گرفت که کاربست یک رویکرد خاص موجود در ادبیات بین المللی سازی شرکت ها برای بین المللی سازی شرکت های دانش بنیان ایرانی کارساز نبوده و یک رویکرد تلفیقی از تئوریهای منبع محور، کارآفرینانه و شبکه محور منطبق با شرایط کسب وکار ایرانی الزام است.
همچنین شرکتها به منظور دستیابی به حضور موفق و پایدار بین المللی باید رویکردی کنشگرانه و رقابتی پذیر اتخاذ نمایند.
نویسندگان:رضا سلیمانی – رضا اسماعیل پور- محسن اکبری – مصطفی ابراهیم پور